Ik ben Gretha Simonse (1974), getrouwd en moeder van twee jongvolwassen zonen. Ik werk deels in mijn eigen praktijk en deels als kerkelijk werker in pastoraat en diaconaat. In mijn vrije tijd geniet ik van de natuur, fietsen met mijn echtgenoot en het contact met mensen. Ik vind rust bij de zee en lees graag een goed boek waarvan ik nog meer kan leren.

Voor een diepgaand gesprek kun je me wakker maken. Ik ontmoet graag mensen en zoek dan vaak een dialoog die zowel de ander als mijzelf verrijkt. Leren met en van elkaar inspireert me. Ik ontwikkel graag – en bij voorkeur samen – iets wat ten dienste staat aan een groter geheel.

Tijdens mijn contextuele opleiding ontdekte ik de diepgang van ontmoeting. De uitspraak “De ander maakt je mens”, van Martin Buber raakte me diep. Ik leerde, door dit perspectief te omarmen, kwetsbaar en krachtig te zijn. Het open gaan staan voor de ander hielp me, tot mijn verwondering, te gaan luisteren naar mijn eigen verhaal. Door ontvangend te gaan leven ontwikkelde mijn zelfvertrouwen. Ook ontdekte ik de moed die ik in me droeg, en groeide ik in de betekenis die ik voor mijn medemens mag hebben.

Als meezoekende en meerzijdig partijdige gesprekspartner draag ik inmiddels al heel wat jaar mijn steentje bij aan het herstel en de ontwikkeling van mensen en hun relaties. Verhalen van pijn, lijden, eenzaamheid, en gevoelens van schaamte, verlies, rouw en angst, ook bij een naderend levenseinde, luister ik oordeelloos tevoorschijn. Ik ondertitel en benoem zo nodig dat wat nog geen woorden heeft gekregen. Wanneer er (h)erkenning is ontstaat er ruimte om verdriet toe te staan, leer je je gevoelens te herkennen en kun je leren je gevoelens te leiden en het gebeurde te aanvaarden. Dit werk helend. Het laat je een nieuwe vorm van vrede vinden, ook wanneer er spoedig afscheid wacht.

Het christelijke geloof is voor mij fundamenteel in mijn leven. Je hoeft geen christen te zijn om in therapie te komen. Ieder mens gaat immers zijn eigen zoektocht en die respecteer ik.